Bursa İli Toplu Çalma Söyleme Gelenekleri (Danışık - Erfene)

241 Bursa İli Toplu Çalma Söyleme Gelenekleri (Danışık - Erfene) Müzik, Oyun ve Eğlence hakimdir. Ancak; Bu figürlerden “dönme figürü” bir defa, çökme figürü ise iki defa yapıl- makla birlikte, “Ağır Oyunlar” içerisinde yer almaktadır. Daha sonra “Yüksek Hava” tabir edilen ve ikikişi tarafından oynanan bir oyuna geçilir (“Yüksek Hava” tabiri bazı yürelerde “Uzun Hava” olarakta bilinmektedir.). Bu oyun, bir yerde meydan okuma, yiğitlik göstergesidir. Hareketler daha sert ve efevaridir. Diğer oyunlarda olduğu gibi; “Yüksek Hava” oyunununda kendine has bir stili, bir figür bütünlüğü bulunmaktadır. Danışık ve Erfene’de okunan türkülerin konuları çoğunlukla aşk ve sevda üzerinedir. Müzik icrası sırasında erkekler; Uzun Saplı Bağlama, Ud, Klarnet, Keman, Cümbüş ve ritim aracı olarak Toprak Darbuka ve Def kullanılmakla birlikte, kadın toplantılarında sadece bakır güğüm veya tencere veya tepsi altları ritim aracı olarak kullanılmaktadır. Anadolumuzun bir çok yöresinde olduğu gibi geleneksel haliyle olmasa bile, bu gün Bursa ilinin bazı ilçelerinde bu gelenek sürdürülmeye çalışılmaktadır. Bu toplantılarda eskiden olduğu gibi, yörenin geleneksel yemekleri yenmekte, oyunları yöre türküleriyle birlikte söylenip oynan- maktadır. Sonuç olarak; Geleneksel müziğimiz, kendi içerisinde var olan, geleneksel yapısına uygun olmayan yan- lış icra ve uygulamalar nedeniyle doğal icra ortamlarından çıkartılarak farklı ortamlara taşınmak suretiyle sanatsal çizgisinden uzaklaştırılmış, eğlence müziği haline dönüştürülmüştür. Aslında; Geleneksel halk müziğimizde olmayan “koro” kavramı nedeniyle türküler dina- mik yapısını yitirmeye başlayarak geçmişte var olan ve bugün çeşitli vesilelerle, çeşitli oluşum- larla varlığını farklı isimlerde sürdürmeye çalışan “Toplu Çalma-Söyleme Gelenekleri” ve bu ge- lenekleri sürdürmeye çalışan mahalli sanatçılarıyla, geleneksel icra ortamlarıyla birlikte, gittikçe daha da zayıflamaya hatta yok olma sürecine girmeye başlamıştır. Bursa İl, İlçe ve Köylerinde ve inatla geleneksel kültürümüzü sürdürmeye çalışan diğer yörelerimizde olduğu gibi, kendi içerisinde inatla çeşitli arayışlarla gelenekselliğini korumaya ça- lışan bir halk müziği, diğer taraftan da kitle iletişim araçlarının ve popüler kültürün desteklemiş olduğu bir şehir halk müziğinin var olduğu görülmektedir. Gerek icra biçimleriyle, gerekse hayat buldukları ortamlarıyla birlikte bu geleneğin bizler- den sonraki nesillere aktarımını, gelenekteki icra biçimleri ile birlikte, icra ortamlarına yakın bir biçimde bırakmak bizlere düşen en önemli görevlerden birisi olmalıdır.