Ceyhanlı Aşık Ferrahi'nin Yeni Derlenen Türküleri

27 Ceyhanlı Âşık Ferrahi’nin Yeni Derlenen Türküleri Müzik, Oyun ve Eğlence olur. Baba çalar kızı söyler türkülerini. Adana, Ceyhan, Kadirli, Kozan çay bahçelerinin aranılan ikilisidir baba kız. İşte bu zamanlar Ferrahi’nin en zor günleri olarak hayatına çentik atar. Buna rağmen mücadeleyi elden bırakmaz. Hatta bu ikili radyolara bile bantlar 2 yaparak mücadelesini sürdürür. Artık çevredeki çay bahçelerinin aranılan sazı ve sesi Çukurova’nın aranan ikilisi olarak her gün biraz daha ünlenir. Tam işleri yoluna koymuşken, geçim derdini bertaraf etmişken hastalık peşini bırakmaz. Gün be gün şiddetini artırır. Ayakta çalıp söylerken verem hastalığı Ferrahi’yi ya- tağa düşürür. Bir gün beş gün derken kalkamaz olur. Sonuçta hayatının en verimli çağında gırtlak veremi Ferrahi’yi alır götürür bu dünyadan. Tarih 22 Nisan 1969’dur. Babası öldükten sonra Kızı Emine; Emine Ferahi adıyla onun adını yaşatmaya, türküle- riyle, destanlarıyla geçmişi günümüze taşımak için babasının yolunda hızla ilerlemeye çalışır. Adana gazinolarında, çay bahçelerinde, babasının türkülerini okuyarak yoluna devam eder. Müt- hiş bir ses güzelliğine sahip olmasına rağmen şansı yaver gitmez. Güzelim sesiyle istediği yere varamaz. Zira elinden tutanı yoktur. Kimsesizdir. Buna rağmen o yılmadan yolunda ilerlemeye devam eder. Müzik piyasasının kaplanlarına av olmamak için elinden gelen gayreti gösterir. Bu zaman içinde bir evlilik yapar. Bu evlilikten bir kızı olur. Fakat ne acıdır ki yaptığı evlilik ayrılıkla sonuçlanır. Annesinin evlenerek Kıbrıs’a gitmesi işini daha da güçleştirir. Bu zaman içinde başını taştan taşa vurur. Ceyhanlılardan, Kıvrıklılardan, Sinanpaşa Mahallesi sakinlerinden, Adanalılar- dan bir el uzansın ister. Ama maalesef Âşık Ferahi’nin yadigârı olan kızı Emine’ye bu satırları yazanın dışında hiçbir el uzanmaz. Hayatla boğuşmaya devam ederken babasının hastalığına yakalanır. O’da babası gibi: “Yarap bu derdimin dermanı sende  Bu derdime çare çare Allah’ım’’  diyerek Allah’a yalvarır. Fakat yalvarış, yakarış boşuna. İlaç parası yok. Emar parası yok. Sağlık güvencesi yok. Emine Ferrahi için her şey para. Para da onda yok. Kısaca: “Yok yok yoka karışmış tuz yok sabun yok“ . İşte bu yokluklar deryasında o da 22. 7. 2001 tarihinde yok olur gider. Evet, Emine Ferahi babasının yolunda yürürken hastalık onu da çeker alır yanına. İflah olmaz. Babası gibi o da bu dünyadan murat almadan çok genç yaşta kara toprağa gömülür. Yaşam defteri kapanır. Ama babasının ona bıraktığı türkü defteri hep açıktır. Türküler yaşadıkça da açık kalacaktır. Ben: Ferrahi’nin kızına bıraktığı açık kalan türkü defterinin sayfalarını 1986 yılında arala- maya başladım. Bu aralama araştırmaya dönüştü. Araştırmalar sonunda Âşık Ferrahi – Hayatı – Şiirleri – Türküleri 3 ve Ceyhanlı Âşık Ferrahi 4 adıyla iki kitabımız yayınlandı. Buna rağmen Ferrahi araştırmalarımız bitmedi. Her gün biraz daha artarak devam etti. Gönlüm her gün yeni bir türküsünü, yeni bir dörtlüğünü bulabilir miyim diye çırpındı durdu. Derler ya sabırla koruk helva olurmuş. Yeni Ferrahi şiirlerine, destanlarına ulaşmamız da aynen öyle oldu. 2 Âşık Ferrahi’nin çaldığı, kızı Emine’nin okuduğu TRT İzmir Radyosu kaydıyla tarafıma ulaşan dört türkülük bant arşiv kayıtlarında mevcudiyetini hâlâ korumaktadır. 3  Halil Atılgan: Çukurova Üniversitesi Güzel Sanatlar Bölümü Yayınları. Yayın No: 1 Çukurova Basım Evi Adana 1987. 4  Halil atılgan: Ceyhanlı Âşık Ferrahi, Kültür Bakanlığı, Halk Kültürlerini Araştırma ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Yayınları 264, Halk Edebiyatı dizisi No: 54.