Halk Kültürünün Ve Geleneğin Tiyatro Sanatının Araçlarıyla Yeniden Üretimi Ve Geleceğe Taşınması

66 Nuray ÇIRPICI - Şaziye DAĞYAPAN T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı tısı, masum aşklar ve onlara engel olmaya çalışan sevimli kötülerin öykülenir. 3.2. Efsane ve Destanlar Bu grupta ele alınan oyunlarda kültürel çeşitliliğin yansıtıldığı görülmektedir. Tiyatro edebiyatı açısından değerlendirildiğinde ise yazarların, yazım tekniği ve kurgusu bağlamında hem Batı tiyatro yazınına özgü kodları, hem de geleneksel Türk tiyatrosuna ait kodları iç içe kullandıkları dikkat çekmektedir. Oyunlarda, kültürel kod esas alınarak; hikâye, olaylar dizisi, ça- tışmalar, düğümler ve kişileştirme bu öğenin etrafında kurgulanmıştır. (Görsel-7/Korkut Ata) Turan Oflazoğlu’nun yazdığı KORKUT ATA’da; Korkut’un, Korkut Ata’ya evrilen yolculu- ğu anlatılır (Görsel-7). Bu yolculukta Korkut Ata, yaban hayatın sembolü olan topuzdan, uygar hayatın sembolü olan kopuza geçer. Yaşamak için ezgiler düzenler, destanlar anlatır. Böylece ölümlülükten ölümsüzlüğe terfi eder. Bu oyun boyunca, Türklerin en eski destanlarından ‘Dede Korkut’un anlatıcısını, kültürümüzün önemli efsanevi figürlerinden ‘Korkut Ata’yı, tanıma imkânı oluşturulmaktadır. (Görsel-8/Tepegöz) (Görsel-9/Koçyiğit Köroğlu) Turgay Nar’ın yazdığı TEPEGÖZ, Dede Korkut’un Tepegöz destanını, (Görsel-8) Onur Sezgin’in yazdığı BOĞAÇ HAN DESTANI ise, Dede Korkut’un destanında yer alan ‘Boğaç Han’ destanını hem anlatı geleneğini yansıtacak şekilde hem de canlandırarak seyirciye ulaştırmak- tadır.