Maddi Kültür

475 “Urfa Bölgesi Taş İşçiliği Ve Urfa Taşçılığındaki Dil ve Terminolojinin Saptanması” Maddi Kültür 5. DEĞERLENDİRME VE SONUÇ Satır satır, kalem kalem ve tek tek işlenen taşlar devasa yapıları, anıtsal eserleri ortaya çı- karmıştır. Bu eserleri ortaya çıkaran topluluklar kendi bölgeleri ve zamanları için çeşitli teknik dil- leri ve terminolojileri kullanmışlardır. Bu eserler ve süslemeler somut olan geleneksel mirasımız olmuştur. Ancak bu eserlerin meydana getirilmesinde, taş işleyenlerin kendi aralarında kullanmış oldukları dil ve terminoloji ise somut olmayan bir kültürel mirastır. Şu an için bilinen en eski tapınak olan yaklaşık 12 bin yıllık Göbeklitepe’den tutun günümüze kadar çeşitli yapılar kronolojiyi de belgeleyecek şekilde Urfa bölgesinde yer almaktadır. Soğmatar Antik Kenti, Nevali Çöri, Bazda Mağaraları, Sin Mabedi, Deyr Yakup Manastırı, Harran Ulu Cami vb. yapılar bu tarihsel süreci anlatmaktadırlar. Son derece önemli ve eşsiz bu eserlerin oluşturul- masında hiç kuşkusuz çok köklü ve derin bir bilgi, kültür ve teknik birikim vardır. Bu birikimi oluş- turan özgün ve teknik dil önemlidir, araştırılmaya ve somut hale getirilmeli ve gelecek kuşaklara da aktarılmalıdır. KAYNAKLAR • Akkoyunlu, Z. (1989). Geleneksel Şanlıurfa Evlerinin Mimari Özellikleri, Kültür Bakanlığı Yayınları, Anka- ra. • Göğer İ. (2014) Amen Güneydoğu anadoluda İnançlar ve İnanışlar, Afsad-Gap İdaresi Ortak Yayını, Ankara. • Güler G. 2015 Urfa Yakubiye Bölgesi Kaya Mezarları Sanat Tarihi Raporu • Kuban, D. (2007). Osmanlı Mimarisi, YEM Yayınları, İstanbul. • Kürkçüoğlu, A.C., Akalın, M., Kürkçüoğlu, S.S. ve Güler, S.E. (2002). Şanlıurfa Uygarlığın Doğduğu Şehir, İkinci Baskı, Şanlıurfa İli Kültür Eğitim Sanat ve Araştırma Vakfı Yayınları, Ankara. • Sözlü Kaynaklar, Taş Ustaları; Ahmet OT, Ahmet BAKİ, Ahmet SUBAŞI, Mustafa ÇOBAN • Yüzgül, S. (2011) Şanlıurfa Ellisekiz Meydanı Mimari Değerlendirmesi ve Abacılar Evi Restorasyon Öne- risi, Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi