Türk Halk Edebiyatı

462 Mehmet YARDIMCI T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı Siyah ebruların dışa serpmesin Kelp rakipler gül yüzüne bakmasın Ben gidiyom hatırından çıkmasın Senin ile ülfetimiz diz dize Tâlibî de der ki kaldım telinen Yalnız tek gez konuşma hiç elinen Seni anlatayım yine dil ilen Sağ olup gelirsin belki yüz yüze gibi: Yeter oldu yeter kestin tuvanım Ben seninle konup göçemem gönül Kaldım Mecnun gibi çöller mekânım Dahi o elleden geçemem gönül Bir derdim yok iken bir ferd elinden Bin derde düşürdün bir dert elinden Bana zehr-içirdin namert elinden Ab-ı hayat versen içemem gönül İnmedin havadan bakmadın kâra Zaman sonra yetti kaldın avara Pervâne misaliyandırdın nâra Kırıldl kanadım uçamam gönül Malıhülyay’nan maliksin mâla Hûb görünce benzen Rüstem-i Zâl’a Benden işittiğin gelir hayâla Seyran âlemini seçemem gönül