Zeytin Ağacının Gölgesinde Bursada Zeytin ve Zeytinyağı Kültürü

318 Zedal KONDAKÇI T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı Fotoğraf 16 Zeytin çuvallarının üzerine sahiplerinin adı ve çuvallardaki zeytinin miktarı yazılır. Ayrı- ca yağhaneyi işleten kişinin tuttuğu defterde zeytin getiren kişilerin isimleri, zeytin miktarı ve alınacak ücret yazılır, bazı yağhaneler para yerine belli bir oranda zeytinyağı ile ücretini alır. Zeytinini getiren kişiler yağları başka yağlarla karışmasın diye zeytinleri sıkılana kadar yağhane önünde beklerler. Zeytinyağı sıkıldıktan sonra geride kalan küspesi veya prinası sabun fabrikalarına satılır, zeytinliklerde gübre, küspesi yakacak olarak kullanılır yani zeytinin hiçbir parçası çöp olarak atıl- maz. Hasadın sonunda zeytinlik sahibi kendisine yardım eden gündelikçileri ve eşi dostu ile helalleşmek ve hasadı kutlamak amacıyla “Kırçima” adı verilen yemekli etkinlik düzenler. Zey- tinlik sahibi tarafından hazırlanan yemekler zeytinlikte hazırlanan sofralarda hep birlikte yenir, mal sahibi borcu olan gündelikçilere ve yardımcılarına paralarını verir, herkes birbiriyle helalleşir (Trilye/İznik). Hasat bittikten sonra zeytinlikler zeytini olmayan ihtiyaç sahiplerine bırakılır. “Başak” adı verilen bu geleneksel paylaşım yönteminde “Zeytinin zekâtı verilir” ihtiyacı olan herkes zeytin ağaçlarının dalından ve yere düşen zeytinlerden toplar. Zeytin satıldıktan sonra kazanılan ilk zeytin parası ile şeker ve lokum alınır, “ağzımızın tadı bozulmasın” denir, yoksullar sevindirilir, çocuklara harçlık verilir, hayır yapılır.