Atasözleri Kökleri geçmişte olan hayatın kurallarını öğretici nitelikteki özlü söz kalıplarıdır. Nevşehir de halk arasında yaşatılan bazı Atasözleri şunlardır.

• Al zengin kızını döndersin anasını evine; al fakirin kızını döndersin anası evine.
• İyi kocan var gir oyna çık oyna; kötü kocan var gir ağla çık ağla.
• Tuzsuz koyun tuzlu koyunu yalaya yalaya bitirirmiş.
• Bitli baklanın kör alıcısı olur.
• Çavuşüzümü ama terbiyesi kıt.
• Ayağını yorganına göre uzat.
• Misafir umduğunu deyil bulduğunu yer.
• Minareyi çalan kılıfını hazırlar.
• İtle çuvala gidilmez.
• İtle dalaşmaktan çalıyı dolanmak yeğdir.
• Dost acı söyler.
• Kapıda yetişen tosunun değeri olmaz.
• Yattığı ahır sekisi çağırdığı İstanbul türküsü.
• Ağırı nel yel alır, nede sel.
• İte pastırma bekletilmez.
• Acele ile menzil alınmaz.
• Acıkan doymam, susayan kanmam sanırmış.
• Açık ağız aç kalmaz.
• Aş buldun düş,iş buldun sıvaş.
• Yuvarlanan taş yosun tutmaz.
• Fukaranın şaşkını beyaz giyer kış günü.
• İki kaynar bir coşar, güzelin aşı tez bişer.
• Akıllı işini görür deli başını bekler.
• Tavuk deşindiğinden deli düşündüğünden belli olur.
• İstenmeden yenen aş, ya karın ağrıtır, ya baş.
• Kalabalıktan dilini, sofradan elini kısa tut.
• Büyük lokma yede büyük söz söyleme.
• Aç bırakma hırsız edersin; çok söyleme yüzsüz edersin.
• Kan toprağa akar.

Kaynak: http://www.nevsehirkulturturizm.gov.tr/TR,74215/atasozleri.html kaynağından, 01.07.2014 tarihinde alınmıştır.