Günümüzde, özellikle Merkez, Amasra ve Kurucaşile İlçelerinin bazı köylerinde dini bayramlar bölgesel olarak topluca kutlanmaktadır. Bayramı birlikte kutlayanlar; ya birbirine yakın köyler veya Karadeniz’in coğrafi yapısı nedeniyle birbirinden ayrı tepecikler üzerinde kurulmuş aynı köyün mahalleleridir. Osmanlı dönemlerinden günümüze gelenekselleşen kutlamaların ne zamandan beri sürdürüldüğü veya günlerin nasıl tespit edildiği bu günkü nesilce bilinmemekte, gelecek Bayramın 1-2-3. günleri ile bir sonraki bayramın hangi köy ve mahallede kutlanacağı herkesçe bilinmektedir.

Kutlama sabah saat: 09.00’dan akşam hava kararıncaya kadardır. Bayram öncesi, geleneksel Türk misafirperverliğinin gereği olarak ev sahibi köylüler gelecek misafirleri ağırlamak üzere hazırlıklıdırlar. Yemekler yapılmış ve evdeki tüm hazırlıklar tamamlanmıştır. Bayram sabahı, gelen misafirler ziyaretlerine ya bir dostlarının evinden başlarlar veya “Kutlama Yeri” ne giderler. Kutlama yeri, köy odası veya şartlara göre açık havada hazırlanmış alandır. Kutlamalara özel davetli olarak katılanlar ev sahiplerince ağırlanırlar. Kutlama yerindeki misafirler için evlerden gelen yemekler, ikindi vakti topluca yer sofrasında yenilir, adına da “Konuk Çıkarma Yemeği” adı verilir. Evlerdeki ve kutlama yerindeki bayramlaşmalardan sonra karşılıklı bayram ziyaretleri yapılır.

Gün boyu ikramlar devam ederken bölgeselden genele değişik konulardaki muhabbetler ve şakalaşmalar eğlenceye dönüşür. Bayanların ikramlarına ve muhabbetlerine katılan genç kızlar ise, evde pencereler önünde kümelenmişlerdir. Biliyorlar ki, öncüleriyle birlikte gruplar halinde eğlenen ve dolaşan gençler pür dikkat evlerden dışarıya sızacak nağmeleri bekliyorlar. Kızların bu gençlere mani yakmaları belki de gelecekteki bir evliliğin başlangıcı olacaktır. Bazı köylerde, bu kutlamalar içerisinde çeşitli eğlence ve oyunlar ile karakucak güreş gösterileri de yapılır.

Kaynak: Mitolojiden Gezginlere Bartın Kültür ve Turizm Envanteri sy.67