• Yöre : Burdur/Arvallı Köyü Kaynak Kişi : Seyfettin Türkol
• Derleyen : Mehmet Erenler
• Seslendiren : Halil Er
• Çalanlar : Burdur Mahalli Topluluğu
• Kayıt : Hüseyin Yaltırık – 20.02.2005 

Denizin dibinde haçcam demirden evler

Ak gerdanın altında da çiftedir benler

Al gınalı barmaklar da o beyaz eller

Yolcuyu yolundan (anam) eyleyen dilber.

Ovalara duman çökmüş göremedin mi

A gız kendi saçını öremedin mi

Dalga dalga dalga dalga dalgalanıyor

Haçcamı görenler (anam) sevdalanıyor

Arvallı’nın önünde pınarlar harlar

Haçcam çıkmış pencereye ay gibi parlar

Ben haçcamı gaybettim de dumanlı dağlar

Gözlerimin pınarları durmadan çağlar

Alçaklara garlar yağmış yükseklere buz

Gel sarılalım gaçalım ince belli gız

Dalga dalga dalga dalga dalgalanıyor Haçcamı görenler (anam) sevdalanıyor.

Arvallı (Bağsaray), Burdur’a 38 km uzaklıkta, 1958 yılında belediyesi kurulan büyük bir kasabadır.  Bu türküde bahsedilen olay 1945 yılında geçmiştir. Türküye konu olan Hatça ise evli bir köy güzelidir. Arvallı’lı bir çobana gönlünü kaptırır, çoban da Hatça’ya sevdalıdır. Birlikte Antalya’ya kaçıp oraya yerleşirler.

Arvallı’nın 5 kilometre kuzeyinde yüksek bir yere kurulu ve orman köyü olan Kayış'ta İbrahim Can adındaki mahalli sanatçı bu türküyü yakmıştır. Bu olaydan 5-6 ay sonra Kayış Köyü'nden başka bir Hatça türküsü son yakılanla ve halkın duyguları ile değişikliğe uğrayıp özdeşleştirilerek bugünkü şeklini almıştır.

“Denizin Dibinde Demirden Evler” deyimi o yıllarda Antalya sahillerinde inşa edilen demirli beton evler için söylenmiştir.