Çanakkale hem Anadolu hem de Trakya'da kalan topraklarıyla, İmparatorluk döneminden bu yana özellikle Osmanlı- Rus Harbini takip eden dönemde sürekli göç aldığından, ilin tamamını kapsayan ortak bir ağzın varlığından söz edebilmemiz mümkün değildir. Yoğun olarak Balkan göçlerine ev sahipliği yapan Çanakkale, Anadolu da göçer halde yaşayan Yörüklerin ve Tahtacılar'ın da iskana tabi tutulmaları ile birlikte hem şu anda Türkiye sınırları içinde kalan topraklarda konuşulan ağızlar hem de Türkiye sınırları dışında kalan topraklardan gelen Müslüman toplulukların konuştuğu ağızları ve tüm bu iskan edilme süreci boyunca bu bölgede var olmuş yaşamış ‘’yerli’’ Türklerin konuştukları ağızların harmanlanmasından ortaya çıkan ve ilin her bölgesin de standart bir ağza sahip olmayan ama benzeş bir ağız yapısı ortaya koyan bir ildir.