Döşeme, sedir, divan vb. yerlere serilen genellikle renkli desenlerle süslü, yün ve pamuk ipinden dokunan örtü ve yaygılara kilim diyoruz. Kilimin, Türk dokuma sanatında çok önemli bir yeri vardır. Kültürümüzün, örf ve adetlerimizin bir parçasıdır. Anadolunun birçok yerinde, yörenin kültürüne, gelenek ve göreneklerine uygun, evin bir köşesine kurulmuş tezgahlarda, üzeri çeşitli motiflerle süslü, insanımızın iç güzelliğini yansıtan renk ve desenlerde kilim, heybe, çuval dokumacılığı yapılmaktadır. -

Anadoluda ün salmış kilimler, bazen dokunan köyün adı ile (Eşme, Karasu, Emirdağ), bazen aşiretlerin adı ile (Avşar, Berihan, Kirkitli), bazen kullanılan motiflere göre (Yollu, Çubuklu, İbrik, Aynalı, Bindallı vs. anılırlar. 

Kilimlerde kullanılan motifler genellikle halıda, çinide, mermer ve tahta oymacılığında kullanılan motiflerin aynısıdır. Kilimler üzerindeki motifler yaşanılan çağın özelliklerinin yanı sıra yörenin kültürü, gelenek ve görenekleri, kilimi dokuyan kişinin beklentileri, ümitlerine göre değişiklikler göstermektedir.

Kilimde kullanılan motifler 5 gruba ayrılmıştır.

• Hayvansal motifler; en çok kullanılan kuş motifi olmak üzere ejder ve böcek motifleri de kullanılır.
• Bitkisel motifler; Ağaç, yaprak, çiçek ve meyve motifleri kullanılır.
• Geometrik motifler; Dokuma kolaylığından dolayı en çok tercih edilen , motif türüdür. En çok görülün şekilleri, üçgen, dörtgen, dikdörtgen ve eşkenar dörtgendir.
• Karışık motifler; Madalyon, rozet, çengel, sütun yazı, harf, vazo vs. kullanılır.
• Sembolik motifler; Dokuyucunun duygu düşünceleri ile doğa güçlerini simgeleyen motiflerdir. 

Kilimler tamamen ağaçtan yapılmış tezgahlarda dokunmaktadır. Son zamanlarda parçaları metalden yapılan tezgahlar da kullanılmaktadır.