Çankırı yöresine özgü manilerde göze çarpan en önemli özellik, manilerde yerel ağzın çok belirgin olmasıdır. Ağırlıklı olarak aşk, sevda ve doğa temalarının işlendiği manilerde hasret, vuslat, ölüm vb. konular da işlenir. Çankırı'ya özgü manilerden birkaç örnek aşağıya alınmıştır.

• Ata binen ağadır Atın yönü dağadır Ela gözlü sevgilim Bu maniler sanadır
• Al eline kalemi Yaz başına geleni Seni sevdim seveli Oldum gönül veremi 
• Bahçelerde kereviz Biz kereviz yemeyiz Bize Çankırılı derler Biz güzeli severiz
• Bir dalda iki ceviz Aramız derya deniz Sen orada ben burada Ecelsiz öleceğiz
• Bugün ayın onudur Has buğdayın unudur Evliye gönül verme Eve giden unutur
• Bu dünya arsızındır Kara gün yarsızındır Nerde bir dilber varsa O da uğursuzundur 
• Bir değirmeni şal aldım Dağlar başında kaldım Beklemeye can dayanmaz Seni Allah'a saldım
• İndim çeşme başına Sabun koydum taşına Sevda nedir bilmezdim O da geldi başıma
• Güvercinin alacası Güzelin karacası Bir kız bir yiğit vurmuş Gidiyor selacısı
• Geminin başındayım On iki yaşındayım Eller ne derse desin Ben yarin peşindeyim
• Ak gülüm pembe gülüm Söylesene bülbülüm Ne dedim de darıldım Çürüsün benim dilim
• Al yastığı yüzledim Yere koydum düzledim Eller benim kahyam mı Çıktım çıktım gözledim 
• Akşamlar oldu gene Badeler doldu gene Baş bozuk hotuz eğri Yavruma ne oldu gene
• Alaca karga olayım Çatınıza konayım Yoldan geçen yolcudan Ben yarimi sorayım
• Ak kağıt san kağıt Ağlarım saat saat Sen orada ben burda Olur mu hiç can rahat 
• Ak inciydim ezildim Ak gerdana dizildim İster al ister alma Ben alnına yazıldım
• Armudun irisine Ben yandım dirisine Bunda darılmak olmaz Sen de yan birisine
• Asmada üzüme bak Netime benzime tak Be kadar dargın olsan Gülerek yüzüme bak
• Ayna düştü elimden Karıştı gazellere Gözüm çapkın alışmış Bakıyor güzellere
• Ayva yaprağı sararmış Yarim beni ararmış Kara gözlü sevgilim Gece gündüz yanarmış 

Kaynak: Uygur, T.N. (2002), Çankırı Halk Edebiyatı, Ankara: Okuyan Adam Yayınları