Yurdumuzun çeşitli yörelerinde fincan oyunu olarak bilinen oyun, burada “Zekir Oyunu” adını alır. Yalnız bu oyunda fincan yerine “demir” adı verilen çakmak demiri saklanır. Oluşturulan iki takımdan biri demiri ortadaki onbir mendilden birinin altına saklar. Karşı takım oyuncuları sırasıyla “güman”larını yani tahminlerini bildirirler. Demiri saklayan takımdan bir oyuncu “şimşir” adı verilen bir çubukla mendilleri kaldırır. Gümanı doğru çıkan oyuncu “Arza” olur ve takımına sayı kazandırır. Oyunu, 51 sayı toplayan takım kazanır.

Zekir oyununun en ilginç yönü yenik düşen takıma verilen cezalardır. Bunların her biri kendi başına bir oyun oluşturur:

• Deve Çekme: Yenik takımın oyuncuları iple birbirine bağlanır. Boyunlarına ve ellerine büyük çanlar takılır. Oluşturulan bu kervan ev ev dolaştırılır. Kapısının önünde durdukları evden kendilerine çerezler verilir.
• Tekerlemeler: Yenik takım oyuncuları diz çöküp otururlar. Yenen takımdan birinin söylediklerini birbirlerine söyleyerek tekrarlarlar. İlk turda, oturan oyunculardan her biri yanındakine “Ben sana ne dedim?” diye sorar, o da “Sarnoniko” cevabını verir. İkinci turda verilecek cevap biraz daha uzar: “Sar-nonika değil, yağlı ete bol soğan dornaniko değil, al onu koy dolaba kitleniniko” dur. Bunu başka tekerlemeler izler.
• Tıraş Etme: Kazanan takımın biri berber, yenik takımdan biri müşteri olur. Berber, önce elindeki çubuk ve maşayla müşterinin saçlarını çekiştirerek saç kesme taklidi yapar. Ardından ayran ya da yoğurtla yüzünü sabunlayıp maşanın kenarıyla tıraş eder. Tıraş ederken yüzüne pudra yerine kömür tozu sürer.
• Palto Diktirme: Kazananlardan iki kişi terzi, yitirenlerden biri de müşteri olur. Terzilerden biri ölçü alırken öbürü de paltoyu getirir. Çırağın elinde bir sürahi su vardır. Palto zorla müşteriye giydirilir. Kolları yukarı kaldırılır, sürahinin içindeki su paltonun kolundan içeriye dökülür.

Kaynak: Dünden Bugüne Antalya, Antalya Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Yayınları, Antalya 2012.