Karacakılavuz, Tekirdağ Süleymanpaşa Belediyesine bağlı bir mahalledir ve bölgemizin önemli dokuma merkezlerinden biridir. Yöreye ilk yerleşim, 1884 - 1885 yıllarında Bulgaristan'ın bazı köylerinde bulunan Türkler tarafından gerçekleşmiştir. Beldeye yerleşen halk, tarım ve hayvancılıkla uğraşarak geçimlerini temin etmiş, bunların yanı sıra evin çuval, beşik, heybe, yaygı gibi ihtiyaçlarını karşılamak, boş zamanlarını değerlendirmek ve ek gelir sağlamak amacıyla da atalarından öğrenmiş oldukları dokuma sanatını, geleneksel değerlere bağlı kalarak devam ettirmiştir. Yöre dokumaları meşe ve gürgen ağaçlarından yapılan, düzen adı verilen, dört pedallı tezgahlarda ortaya konmaktadır. Meydana getirilen dokumaların en önemli özelliği mekikli dokuma tekniklerinden biri olan dimi ve kirkitli dokuma tekniklerinden cicim tekniğinin bir arada kullanılmasıyla yapılmasıdır. Dimi dokumalarının malzemesi, kolay elde edilebilir olmasından dolayı fabrikasyon yün ve pamuk ipler tercih oluşturmaktadır. Genellikle canlı görünüme sahip olan dokumalarda kullanılan iplerin doğal ve anilin boyalarla renklendirildiği görülmektedir. Nazarlık, seccade, perde, minder yüzü, heybe, çanta, kıyafet olarak kullanılmak gibi amaçlarla yapılan Karacakılavuz dimi dokumaları, yatay, dikey, serpme, merkezi ve mihraplı olmak üzere beş farklı kompozisyon şemasında tasarlanmaktadır. Yöre dokumalarının kompozisyonlarını oluşturmak için kullanılan motiflerin, Anadolu'nun farklı yörelerinde meydana getirilen dokumalarda görülen motiflerle büyük benzerlik taşıdığı, yalnızca motiflerin isimlendirilmesinde farklılıklar taşıdığı gözlenmektedir.

Kaynak: Taş, E. (2012). Karacakılavuz dimi dokumaları. İstanbul: GDK

İl Müdürlüğümüz ve Trakya Kalkınma Ajansı tarafından 2018 yılında imzalanan protokol doğrultusunda Karacakılavuz Dimi Dokuması’na coğrafi işaret almak üzere çalışmalara başlanmıştır. Sürdürülen çalışmalar sonucunda “Malkara Eski Kaşar Peyniri”nden sonra 2. Coğrafi İşareti alan ürünümüz “Karacakılavuz Dimi Dokuması” olmuştur.

Ayrıca, Karacakılavuz Dokumaları, Somut Olmayan Kültürel Miras Türkiye Ulusal Envanteri'nde 1.0004.01/59 sayısı ile kayıt altına alınmıştır.