Kahramanmaraş Manileri - Kahramanmaraş
Mani - Bilmece
- Maniler Gül sarı bülbül sarı Koynumda gördüm yari Uyandım düş imiş Ağlarım zarı zarı
- Ayna attım çayıra Güneş vurdu bayıra Bizi kul ayıramaz Meğer ölüm ayıra
- Karanfil aldım handan Sevdim seni candan Yare mektup yazayım Gözümden akan yaştan
- Kaşların katar katar Kirpiklerin ok atar Yanağın dükkan açmış Dudakların bal satar
- Gidiyorum elveda Yoluna canlar feda Gidene gelmez derler Kavuşturur Hak Hüda
- Kaşların yaydır bana Cemalin aydır bana Bir gün seni görmesem Sanırım aydır bana
- Şu dağlar bizim olsa Her yanı üzüm olsa Yarin yattığı yastık O benim dizim olsa
- Elmayı ata ata Şeftali sata sata Yanım yunum ağrıdı Yalnız yata yata
- Sarı yorgan yüzlerim, Yüzler yüzler düzlerim, Ne kaderim karaymış, Asker yolu gözlerim.
- Mektup verdim postaya Haber gitsin kışlaya Yarimden cevap geldi Düğünümüz haftaya
- Hastanenin önü mermer döşeli Doktorlar geliyor eli şişeli Üç gün oldu ben bu derde düşeli Aman doktor aman gönder sılama
- Al ördek yeşil ördek Kanadı meşin ördek Künde bir çift gezerdi Hani bugün eşim ördek
- Gidinde bulutlar gidin Yavruma da selam edin Yavrum tatlı uykudaysa Uykusunu halel edin
- Tokmağım gıcırdıyor Sanki kağnı mazısı Bir damla su vermedi Evin koca cazısı
- Hatın anam taş dönmüyor Üfürdüm ışık sönmüyor Kuru ekmek yavan aş Lokma bağrımdan inmiyor
- Mani benim ezberim Kan ağlıyor gözlerim Oğlan senin yolunu Ölene dek gözlerim
- Ağustos var ekim var Hasta olsam hekim var Benim gönlümde sensin Senin gönlünde kim var
Kaynak: YAKAR, S. (2014). Kalıp Sözler. Akdeniz'in Altın Kenti Kahramanmaraş. Kahramanmaraş İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Yayını, 371.
Görüntülenme Sayısı :
7437
Eklenme Tarihi :
18 Aralık 2014 Perşembe
Güncellenme Tarihi :
21 Aralık 2020 Pazartesi