• Aba: 1. Abla, büyük kız kardeş; 2. Anne; 3. Üvey anne, analık.
• Abrıl: Nisan Acer: 1.Taze ot, yeşillik; 2. Taze, yeni. Acışmak: Üzülmek, acı duymak, kederlenmek
• Ağartı: 1.[ağran] Daha çok harman zamanındaki yoğurt, ayran ve sütten yapılan yiyecek ve içecekler.
• Babik: [boluk] Olgunlaşmamış cevizin üzerindeki yeşil kabuk
• Bağlam: Deste, demet, tutam
• Bakraç: Kova
• Cılga: İnce, dar, taşlı yol, patika
• Çağla: Olgunlaşmamış ham ekşi meyve
• Çalhama: Ayran
• Çeltek: Çoban yamağı
• Dahanah: Kadınların ziynet eşyası (altın)
• Dekmik: [dekmük]
• Tekme Dinelmek: [dikelmek] Ayakta durmak, ayağa kalkmak, dik durmak.
• Dirgen: Sapları yaymak ya da toplamak için kullanılan araç
• Ekeleşmek: Vücutça kuvvetlenmek, olgunlaşmak
• Ekenek: Ekilecek, ekilmeye elverişli yer, tarla
• Ferik: Kümes hayvanlarının civcivlikten çıkmış yavruları, piliç
• Firik: 1.Olgunlaşmaya başlayan tahıl; 2.Çerez olarak yenen tahıl kavurması
• Folluk: Tavukların yumurtladığı yer Galah: 1.Tezek yığınlarının her birine verilen ad; 2.Tandırın havalandırma yeri
• Galıç: [galuç] Orak Hedik: 1.Haşlanmış buğday, bulgur, mısır, nohut vb. şeyler; 2. Taze fasulye
• Helki: Su, süt vb. sıvı maddeleri koymak için kullanılan kova Ibrık: İbrik, içine su konan kulplu kap Ilışlamak: Suyu ılıştırmak İkilemek: Tarlayı ikinci kez sürmek, aktarmak
• İpti: Önce
• İyeşmek: 1.Tartışmak; 2.Geçimsizlik etmek
• Kabayel: Lodos
• Kakıç: [kahınç] Ayıp, kusur, pürüz
• Kargış: [karış] İlenç, beddua
• Kelek: Hayvanların boyunlarına takılan büyük çan, çıngırak
• Külek: Tahta kap
• Lağvete almak: Alay etmek
• Lalık: 1.Tembel; 2. Kekeme
• Loğ: Damın üzerini düzlemek için kullanılan silindir biçimindeki taş
• Malamat olmak: Utanılacak durumda olmak
• Mazı: Kağnı ve arabalarda iki tekerleği birbirine bağlayan kalın ağaç, dingil
• Mıh: Büyük çivi
• Modul: Hayvanları dürtmek için kullanılan ucu sivri değnek ya da değneğin ucundaki çivi, nodul
• Nacak: Kısa saplı balta
• Oğurcalık: Çocuk yemek önlüğü
• Ohla: Oklava
• Ohuntu: Düğün çağrısı ile birlikte gönderilen armağan
• Ohuyucu: Düğüne çağrı yapan küçük kız veya kadın
• Öcbe: 1.Geveze, çok konuşan; 2.Bilgiçlik taslayan, her şeye karışan; 3.İnatçı
• Öfelemeç: Ufalanmış yufka ve peynirin karıştırılmasıyla yapılan yemek
• Paa: Eski yıkık ev
• Partal: Abartılmış söz, yalan
• Peşli: Evlenecek kızın çeyizde giydiği giysi
• Puhari: Ocak ve soba bacası
• Saçı: Düğün armağanı
• Sarat: [şadara] Büyük delikli kalbur
• Savran: 1. Deveci; 2. Yük taşıtan
• Saya: 1.Kadın giysisi, entari; 2.Yelek, cepken
• Seten: 1.Bulgur, yarma dövülen dibek taşı; 2.Tahılın kepeğini ayırmaya yarayan, hayvan ya da suyla döndürülen dikey konulmuş değirmen taşı
• Sıracalı: Kötü, mızmız
• Sırımak: Sağlam ve sıkıca dikmek, çitimek
• Sohu: Buğdayın dövülerek yarma haline getirildiği oyma taştan alet
• Şarlak: [şarlağan, şırlağan]
• Çağlayan Şaştımaşı: Evde bulunan sebze vb. şeylerden karıştırılarak aceleyle yapılan yemek
• Şepik: [şapalah] Alkış
• Şibermek: Çok şımarmak
• Şire: Şıra, üzüm ve öteki meyvelerin suyu, şekerli su
• Tapanlamak: Yeni ekilen tarlanın tohumunu kapatmak için sürgü çekmek, düzeltmek
• Tavlanmak: şişmanlamak, semirmek
• Tekesakalı: Kırlarda yetişen, ince uzun püskül yapraklı yenilebilir yemlik çeşidi
• Telek: Kanatlı hayvanların kalın tüylerine verilen ad
• Tepelik: Evlenecek kızın çeyizde kafasına takılan boncuklu pullu bez
• Terlik: Beyaz patiskadan dikilen ya da yünden örülen takke, başlık
• Tığ: 1.Savrulmuş harman tınazı; 2. Saman yığını Tohaç: Yün yıkamada kullanılan tahtadan yapılmış araç
• Uğunmak: Ağlaya ağlaya bayılmak, kendini yitirmek
• Urupla: Ölçü birimi, kasnaktan yapılmış yuvarlak buğday ölçüsü
• Uşah: Uşak, çocuk
• Üleşmek: Paylaşmak
• Ülger: [ulger] Sabahyıldızı, Ülker
• Üvez: Bir çeşit küçük sinek
• Vargel: Ağaçtan yapılma dokumada iplerin arasını açmak için kullanılan araç
• Verep: Bayır, yokuş, yamaç
• Yaba: Harmanda tahıl saman karışımını savurmakta kullanılan büyük çatal şeklindeki tahtadan yapılmış tarım aleti
• Yağlama: Yağlanmış yufka ekmeği
• Yağlaş: [yağlaç] Un ve su karıştırılarak pişirilip üstüne yağ dökülerek yenilen bulamaç
• Yedecek: Saban okunun ön ucundaki deliğe boyunduruğu tutturmak için geçirilen, kalın demir ya da ağaç çivi
• Yozucu: Düğüne davet için dolaşan kişi
• Yüklük: Yatak, yorgan, kilim dizilen dolap
• Zağar: Köpek
• Zelve: Öküzün boyunduruktan çıkmaması için boyunduruğa geçirilmiş eğri değnek
• Zerze: 1.Kapı halkası; 2. Askılı kilit Zıvga: Altı dar üstü geniş pantolon gibi giyilen erkek giysisi

Kaynak: 2011 Yılı Sivas İl Kültür ve Turizm Envanteri, Sivas Valiliği Kültür ve Turizm Müdürlüğü, Sivas, 2011