Arkaik kelimesi bir uygarlığın gelişmesindeki “erken dönem” ya da “eski” olarak tanımlanabilir. Arkaik kavramı genel olarak Yunanistan, Ege Adaları ve Batı Anadolu kıyısında kurulmuş kültürler için kullanılmaktadır.
Bu dönem kendi içinde üç evreye ayrılır: Erken Arkaik (MÖ. 650-600), Orta Arkaik (MÖ. 600-545) ve Geç Arkaik (MÖ. 545-480). Arkaik dönemin başlangıcında öncelikle İonia bölgesinde krallık kavramının ortadan kalktığı görülür. Bunun yerine aristokratik yönetimler işbaşına geçmiştir. Arkaik dönem ile birlikte şehir devletlerinde yönetimsel bir düzen oluşturulmuştur. Tarım alanında elde edilen zenginlikle zengin sınıf ile köylü sınıfı arasındaki ekonomik farklılıklar ortaya çıkmaya başlamıştır. Kolonizasyon hareketi sonucu üretimdeki artışa işçilerin yanında köleler de katkı sağlamışlardır. Bir yandan zengin sınıfın varlığı söz konusuyken diğer taraftan köylü, tüccar, zanaatkâr ve işçilerden oluşan orta sınıf bulunmaktadır. Bu iki sınıf arasındaki mücadele sonucunda hukuki düzenlemeler isteği ortaya konulmuştur.
Zamanla aristokratik yönetimlerin yetkilerinin daraltılarak demokratik bir düzene doğru gidiş başlamıştır. Siyaset ve kültür bakımından ilerlemiş olan İonia’da aristokratik yönetim ile demokratik rejim arasındaki yeni bir yönetim biçimi olan “Tiranlık” ortaya çıkmıştır. Tiranlık özellikle İonia’da yayılımcı bir politika izleyen Lidya Krallığı tehdidi karşısında yönetimin ve ordunun idaresinin güçlü bir liderin bünyesinde toplanması kaygısının bir sonucu gibi de düşünülebilir.
Metnin tümüne "Arkaik Dönemde Anadolu" isimli dokümandan ulaşılabilir.